De maand september is weer voorbij gevlogen. Een maand met veel schooldagen, werkdagen voor Flow, maar ook een maand waar het het nog tijd was voor een aantal uitstapjes.
Zo begon de maand met een dagje Rotterdam. Een stad waar ik nog niet eerder geweest was. Normaalgesproken ben ik iemand die van te voren al een aantal vlaggetjes op de kaart zet. Een mooie winkel, bijzonder museum of gezellig restaurantje. Ik wil het liefst niets missen wanneer ik op een nieuwe plek ben. Dit keer ging ik samen met Auke (een beetje) op de bonnefooi. Ik merk dan al wel gauw dat je op de ‘standaardplekken’ terecht komt, maar goed, soms ook niks mee. Zo neusden we rond in de koopgoot, liepen we een rondje in de Markthal en maakte ik een aantal fotootjes van de Kubuswoningen. Ik weet wel: ik ga vast nog eens terug om de verborgen pareltjes te bekijken in de stad.
Door naar het volgende avontuur. Want ondanks dat school weer is begonnen en het leven weer aardig gevuld is met lessen, stond er nog een leuk tripje voor Flow op de planning. Ik mocht namelijk met een oud Volkswagen busje in Nederland rondrijden. Daarom vertrokken Auke en ik op een vroege zaterdagmorgen richting Numansdorp in Zuid-Holland. Daar aangekomen zagen we het blauwe busje al voor ons klaarstaan. Trots legde de eigenaar ons uit dat hij het een en ander had veranderd aan de bus.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik iets had gelezen over een nieuwe motor. Maar, technisch als ik ben, dacht nietsvermoedend dat een nieuwe motor positief zou zijn. Want, nieuwe motor, minder snel pech. Toch? Maar in dit geval betekende het dat je een keihard ronkende motor hoorde tijdens het optrekken. Je weet wel, zo’n eentje die je hoort bij een enorm snelle sportauto. Niet bij een nostalgisch Volkswagen busje. Een beetje beschaamd (en met samengeknepen billen) zat ik dan ook in de auto wanneer we weer op moesten trekken bij een stoplicht.
Ik had al van alles uitgedacht. De zaterdag zouden we doorbrengen in Dordrecht en vanuit daar konden we doorrijden naar een camping in de Biesbosch. De volgende dag zou het zonnetje weer gaan schijnen, dus dan zou ik proberen op de subplank een rondje te paddelen. Het liep alleen even anders. Na een halfuur begon het busje toch wel een heel hard geluid te maken en durfden we niet goed meer door te rijden. Midden op een punt waar auto’s met 80 kilometer per uur om de hoek kwamen zetten en er ook nog eens 4 wegen bij elkaar kwamen stonden we stil. In mijn paniek kon ik geen gevarendriehoek vinden, terwijl Auke intussen met de ANWB belde. Al snel kwam er een vrouw naar ons toe met de fiets. Ze vertelde iets wat we eigenlijk al wel door hadden: we stonden hier erg gevaarlijk. Ze haalde de politie erbij en even later stonden we samen de Volkswagen in de berm te duwen. Toen was het wachten op de wegenwacht. Gelukkig wel in het zonnetje. Uiteindelijk eindigde ons tripje op een nabijgelegen tankstation. Met koffie, dat dan weer wel.
Er stonden nog meer leuke dingen op de planning voor Flow. Zo ging ik samen met Beate op een regenachtige middag naar het Drentse Kolderveen. Daar woont Marieke namelijk met haar gezin, hond en katten in een oude zuivelfabriek. We kletsten gezellig over het huis en de warmte die je moet voelen wanneer je thuis komt. Zo fijn om weer eens een keer op een locatie een interview te doen in plaats van via de telefoon. Zo zie en voel je meteen hoe mensen zijn. En krijg je daarnaast ook nog eens een hele mooie en bijzondere omgeving te zien. Ben je benieuwd naar het interview? Klik hier om door te gaan naar de website van Flow Magazine.
Zoals ik net al vertelde zijn de schooldagen van mijn laatste jaar journalistiek ook weer begonnen. Best gek om weer met alle klasgenoten in een lokaal te zitten, alsof het nooit anders is geweest. Samen met een redactie ga ik aan de slag met het onderwerp: woningnood in Overijssel. Heel erg breed natuurlijk, we kunnen dus lekker veel gaan maken. Nu ik weer meer dagen naar school ga, ben ik ook weer vaker in Zwolle te vinden. Want stiekem had ik de fietstochtjes door de stad, de koffietjes bij Engel en het werken in de Stadkamer (de bibliotheek) best wel gemist.
Over missen gesproken. Ik heb in het begin van de maand ook weer eens ouderwets aardappels, groente en vlees bij opa en oma gegeten. Weliswaar op de maandag in plaats van op de dinsdag, zoals we altijd deden, maar wel weer heel fijn. We sloten de avond af met spelletjes aan de keukentafel. Zo bijzonder hoe oma daarvan op kan leven. Wat spelletjes wel niet kunnen betekenen.
We komen als steeds verder in de maand september. Op een zonnige zondag was het tijd voor een museumdagje. Ik heb al sinds kleins af aan een Museumjaarkaart. Dat maakt het extra makkelijk om zo eens naar het museum te gaan en bijvoorbeeld maar één tentoonstelling te bekijken. Ik moet zeggen dat ik dat nog wel weer vaker wil gaan doen. Auke is er niet zo van, maar gelukkig wilden papa en mama graag mee naar CODA in Apeldoorn. We maakten er een gezellige zondag van. Zoals elke twee jaar hadden ze een papiertentoonstelling in het museum: Paper Art. Er was van alles te zien: kettingen van papier, melkpakken die een rouwende menigte voorstellen en bewerkte pagina’s van een boek (een persoonlijk favoriet van deze boekenliefhebber). Ik schreef er ook een artikel over op de website van Flow Magazine. Klik hier om het te lezen. Toch handig hè die uitstapjes. Past allemaal bij Flow.
Zo, een enorme foto van mij met de nieuwste Flow. Maar niet zomaar op een willekeurige bladzijde opgeslagen, maar op de pagina met mijn eigen interview. Wat ben ik onwijs blij dat deze droom is uitgekomen. Dat ik mag schrijven voor dit geweldige magazine blijft nog steeds iets ongelofelijks en dit is (zoals opa het altijd mooi noemt) echt een kers op de taart.
We sluiten dit maandoverzicht met nog iets wat ik nog nooit had meegemaakt. Voor alles is een eerste keer zullen we maar zeggen. Samen met Marrit ging ik naar de film ‘A royal affaire’ in de stallen van Paleis Het Loo in Apeldoorn. Bijzonder joh! Vooral omdat het ook nog eens een ‘koninklijke film’ was. Door de setting voelde het echt een beetje alsof je er bij was in het verhaal. Een aanrader zou ik zeggen.
Tot de volgende (herfstige) maand!
De foto’s zijn gemaakt door mijzelf en door Beetjehome.
