Een rugzak, mijn koffer en een spijkerjasje losjes over mijn rechterarm geslagen. Zo loop ik maandag 26 augustus naar de auto van mijn vriendin Engeline. Vandaag is de dag aangebroken dat we met zijn vieren naar Stockholm vertrekken. En geloof me, een vakantie boeken met vier meiden, met vier verschillende levens en vier drukke agenda’s is zeker niet makkelijk: toch is het gelukt. De rit verloopt, ondanks dat we allemaal geen ochtendpersonen zijn, gezellig en met veel gezang en geklets. Ook de vlucht gaat gesmeerd en we staan al snel op Zweedse bodem.
Daar doet zich het eerste probleem voor. Gewend aan onze gratis ov-kaart in Nederland, gaan we met onze net-gekochte, Zweedse studentenreispas in een hele chique trein zitten. We kijken elkaar stomverbaasd aan en vragen ons af waarom we in Nederland geen treinen hebben met brede stoelen, houten laminaatvloeren en grijze vouwgordijntjes. Al snel blijkt dat helaas niet alle treinen in Zweden hetzelfde zijn. Voor studenten loopt een tripje in de “Arlanda Express” toch wel erg in de papieren zien we wanneer een conductrice ons een pinautomaat onder de neus duwt.
Wanneer we uitstappen op het station, komen we meteen in het centrum terecht. We staan wat verbaasd om ons heen te kijken en worden druk gepasseerd door mannen en vrouwen met blauwe ogen en blonde haren. Omdat het al tegen een uur of 3 is, wordt het misschien tijd om eens te gaan lunchen. Het vinden van een geschikt restaurantje in een vreemde stad gaat meestal zo; je loopt langs iets leuks, maar wil nog even verder kijken, waarnaar je na een wandeling van ongeveer 2 kilometer weer terugkeert naar dat eerste tentje. Dit is ook dit keer bij ons het geval.
Nadat we een heerlijke bagel achter de kiezen hebben, vervolgen we onze tocht richting de Airbnb waar we de komende twee nachten door zullen brengen. Maar als je denkt dat het na de dure treinreis klaar is met de problemen, dan heb je het mis. Verrukt over de prachtige straat, de mooie Zweedse huizen en ons roze appartement komen we na het betreden van vier trappen aan bij de voordeur van onze Airbnb. We openen, volgens de instructies van Oskar, de meterkast en zoeken naar de sleutel. Helaas blijkt dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. De sleutel is onvindbaar. We appen, bellen en gaan langs bij buren in het appartementencomplex, maar niemand lijkt Oskar te kennen. Na anderhalf uur bereiken we eindelijk de man in kwestie. Hij vertelt ons dat we met onze vingers in de meterkast de sleutel naar ons toe moeten trekken. Het klinkt als een vreemde handeling, maar het schijnt te werken. Wanneer we eindelijk binnenkomen, zijn we alles van daarvoor vergeten. We stappen een loft binnen met mooie oude houten balken, een grote keuken en een prachtige badkamer met regendouche. Nadat we bijgekomen zijn van deze mooie ontdekking, vervolgen we ons tripje in het centrum van Stockholm.
Omdat het inmiddels al schemerig wordt en we trek beginnen te krijgen is het hoog tijd om op zoek te gaan naar een leuk restaurantje. We vinden er een aan het water met een prachtig uitzicht op de stad. Ik moet zeggen dat je ook wel betaalt voor dit uitzicht, daarom maken we veel foto’s om dit bijzondere en dure moment vast te leggen. We bestellen een pizza met een appelsapje; zeker niet typisch Zweeds, maar wel lekker én het goedkoopste op de kaart. Omdat het vanochtend aardig vroeg was en we veel hebben meegemaakt vandaag zoeken we al snel ons bed op.