Eindelijk kruip ik weer een keer achter mijn laptop om iets te schrijven. Wonen in Amersfoort, niet meer naar school maar stagelopen op de redactie van de Libelle. De laatste paar weken is mijn leven best wel een beetje veranderd. Ik neem jullie mee van het moment van het zoeken van mijn stage in Vaassen naar mijn kamer in Amersfoort en de redactie van de Libelle in Hoofddorp.
Rond maart vorig jaar was daar het moment. Het was tijd om een stage gaan zoeken. Eigenlijk wist ik al sinds het begin van de studie wat dit zou zijn. Mijn droom was en is namelijk om te mogen schrijven voor een vrouwentijdschrift. Ik moest hard aan de slag met een cv en motivatiebrief. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dat nog best wel lastig vond, vooral als je al ruim vijf jaar bij hetzelfde leuke koffie-en theehuys werkt, maar daardoor totaal geen ervaring hebt met solliciteren. Zogezegd, zo gedaan. De mails naar de Flow en Libelle gingen de deur uit en met spanning zat ik te wachten op het verlossende antwoord.
Een nieuw bericht. Mijn hart klopte in mijn keel. Een mailtje van de Flow. “We zijn al voorzien voor de periode van september tot en met januari”. Een enorme teleurstelling, maar we hadden gelukkig nog een andere optie die hopelijk wel goed nieuws zou brengen. En dat goede nieuws kwam er. Na een mail met het geweldige bericht dat ik met ze in gesprek mocht, een online sollicitatie en uiteindelijk een fijn telefoontje was het zeker: in september zou ik aan de slag mogen op de redactie van de Libelle in Hoofddorp.
We waren allemaal door het dolle heen. Tot het besef opeens kwam. De redactie zit in Hoofddorp en ik woon in Vaassen. Google Maps vertelde me al snel dat dit ongeveer 2,5 uur reizen was. En dan niet in totaal, lieve mensen, maar per rit. Geen paniek, gewoon op zoek gaan naar een kamer in de buurt. Alleen tegenwoordig is kamers vinden niet zo simpel als het lijkt. Ik zei in het begin: “Ik ga echt niet met anderen in een huis wonen”, maar kwam daar snel van terug. Nu woon ik al een paar weken met drie hele gezellige meiden in Amersfoort en heb ik totaal geen spijt van deze keuze. Zo zie je maar weer dat je je soms erg kunt vergissen.
De eerste dagen kreeg ik vooral heel veel uitleg over veel verschillende programma’s. Een nieuwsbrief maken, berichten uit het blad doorplaatsen op de site, bijhouden hoe goed artikelen worden gelezen en natuurlijk zelf artikelen schrijven. Dat zijn wel zo’n beetje de dingen waar ik me mee bezig heb gehouden de afgelopen twee weken. Op de eerste maandag riep Nina plotseling dat we ons gingen verspreiden over de redactie en kregen we een ‘Google Meet’ linkje doorgestuurd. (Het klinkt nu bijna als een brandoefening, maar in het echt ging het er minder heftig aan toe hoor.) Wanneer ik het linkje open zitten we opeens in een redactievergadering met alle redacteuren en Hilmar, dé hoofdredacteur van de Libelle. Ik sta perplex, maar iedereen lijkt het totaal normaal te vinden dat zij ook aanwezig is tijdens de vergadering. Logisch ook wel natuurlijk, het is gewoon een collega van hen en ook gewoon een mens. En dat besef gaat voor mij vast ook nog veranderen de komende tijd. Op naar nog 18 leerzame, leuke en gezellige weken!
